Kolos rodyjski – 7 cudów świata

Kolos rodyjski

„Dla ciebie, Słońce, lud Rodos wzniósł tą statuę sięgającą Olimpu, kiedy zakończył wojnę i uświetnił miasto łupami zdobytymi na podstępnym wrogu. Nie tylko na morzach, ale także na lądzie lud Rodos rozniecił płomień wolności.”

Napis na cokole Kolosa

Od wzniesienia Kolosa do jego zniszczenia upłynęło zaledwie 56 lat. Mimo to statua zdobyła miejsce wśród 7 najwspanialszych dzieł Starożytnego Wschodu. „Nawet leżąc na ziemi jest imponujący”, powiedział Pliniusz Starszy. Kolos rodyjski był nie tylko olbrzymim posągiem budzącym podziw współczesnych. Był także symbolem jedności ludu, który go zbudował – mieszkańców Rodos.

Położenie Kolosa latarni

Przy wejściu do portu na wyspie Rodos, w Grecji. Nikt nie wie, gdzie dokładnie stał ten posąg. Najwięcej informacji o nim można znaleźć w tekstach z tamtego okresu.

Historia Latarni z  Rodyjskiej

Okres potęgi państwa rodyjskiego zaczął się w 408r. pne, gdy trzy rodyjskie miasta – państwa (Ialysos, Kamiors i Lindos) połączyły się. Zjednoczony Rodos doszedł do wielkiego znaczenia dzięki sojuszom z Egiptem Ptolemeuszy, a potem z Rzymem. W 305r. pne wrogowie Rodos i Ptolemeuszy, Antygonidzi (władcy Macedonii) napadli na wyspę. Mimo wielomiesięcznego oblężenia nie byli w stanie pokonać obrońców i w 304 musieli uchodzić porzuciwszy swój sprzęt oblężniczy. Na pamiątkę tego wydarzenia Rodyjczycy postanowili wznieść Kolosa, gigantyczny posąg swego boga, Heliosa (Słońca), u wejścia do swego portu.

Budowa Kolosa zajęła 12 lat i została zakończona w 282 roku pne. Przez kilkadziesiąt lat statua strzegła portu na Rodos, aż do 226r. pne, gdy silne trzęsienie ziemi złamało Kolosa w jego najsłabszym punkcie – kolanach. Po konsultacji z wyrocznią delficką Rodyjczycy zrezygnowali z odbudowy Kolosa, choć Ptolemeusz III oferował swą pomoc. Przez prawie 1000 lat obalony Kolos leżał na brzegu Rodos. W 654r. ne Arabowie zajęli Rodos. Rozbili oni resztki posągu i sprzedali budulec Żydom z Syrii.

Opis Jak wyglądał Kolos

Najpierw wyjaśnijmy pewne nieporozumienie, które niestety utrwala zamieszczony u góry strony rysunek. Długi czas sądzono, że Kolos stał okrakiem ponad wejściem do portu rodyjskiego. Jednak ten pogląd został już obalony – byłoby to raczej niemożliwe, biorąc pod uwagę rozmiary kolosa i wejścia do portu, a po za tym padający kolos zablokowałby wejście do portu, a o niczym takim źródła historyczne nie wspominają. Dziś sądzi się, że kolos stał na nadbrzeżu portu, lub nawet w głębi lądu.

Projekt statuy został opracowany przez rodyjskiego rzeźbiarza, Charesa z Lindos. Najpierw wykonano marmurową podstawę posągu oraz jego stopy. Kolos składał się z brązowego odlewu wzmocnionego od wewnątrz szkieletem z żelaza i kamieni. Do wykonania górnych części posągu wzniesiono wokół statuy wysoką rampę z ziemi, którą potem usunięto. Po ukończeniu prac, kolos miał 33 metry wysokości. Jak pisze Pliniusz, „tylko paru ludzi było w stanie objąć ramionami jego kciuk”.